Pagina's

maandag 31 december 2012

Uitslag Give away!

De feesttafel is gedekt, klaar om er een gezellige eindejaarsavond van te maken.


Voor me in feesttenue te steken, maak ik graag nog even tijd om de winnaar van mijn eerste give away bekend te maken.
Op mijn blog zelf kwam niet echt veel reactie (wat de winstkansen voor de deelnemers hoog houdt natuurlijk ;-)), maar op Facebook stijgt het aantal volgers gestaag.
Misschien moet ik één van hen binnenkort ook eens belonen!

Maar dan nu, het grote moment:

De twee kandidaat-winnaressen
 

Samen in het smeltparelmandje
 

Proficiat Tantanne!
 
 
Bezorg je mij je adresgegevens, dan stuur ik een dezer dagen het zakje met verrassingsinhoud jou kant op! (vanreusel.els@telenet.be)
 


dinsdag 18 december 2012

Give away!

Sinds kort zit Lady Stitch ook op Facebook en omdat het volop pakjestijd is, verdient dat wel een cadeautje!
Niet voor mezelf, maar voor jullie!

Ik maakte voor één van jullie deze mooie tas uit toile cirée.



Wat moet je doen om kans te maken?
1. volger worden van mijn blog
2. hieronder een reactie achterlaten
3. je mag de link van deze give away steeds delen op FB

Op 31 december laat ik een onschuldige hand beslissen wie de gelukkige is!

En wie weet vindt de winnaar nog wel iets leuks of lekkers in de tas...

zondag 16 december 2012

Seppe werd grote broer!

Tijdens de herfstvakantie werd Seppe grote broer van Warre. De cadeautjes waren toen al klaar maar we vonden geen tijd voor een kraambezoek.
Gisteren was het de gezellige babyborrel.

Voor Warre maakte ik het babyjasje uit 'Zo geknipt!'. Ik kocht daarvoor 2 dekentjes, lekker zacht en warm!

Voor Seppe naaide ik een knikkerzakje en stopte daar wilde dieren in.

 

De mama en papa vertelden me een tijdje geleden dat ze al lang op zoek zijn naar een mooie verzorgingstas maar nergens een mooie vinden. Stof uitkiezen om voor hen een zakje te maken was dan ook heel moeilijk! Wat vinden ze dan wel mooi?
In Kapellen vond ik een plezant stofje. Op hoop van zegen!

En ja hoor, ze vonden het heel mooi! 'En waar kocht je die stof? En als ik die stof ga bijkopen, kan jij dan een verzorgingstas maken?'
Missie geslaagd dus!

Ik maakte de clutch met plooitjes van Elisanna maar voordat ze het patroon met ons deelde. Het was dus wat puzzelen en meten, maar het lukte wel.



donderdag 13 december 2012

Tertabrik-portemonnee

Deze zomer maakte mijn schoonmama op een creatieve markt een portemonneetje van een melktetrabrik. Schoonzus en ik bestudeerden het kleinood en wilden dit ooit wel eens in stof maken.
Vorige zondag, tussen het stikken, tetteren, giechelen en smikkelen door, zag ik het portemonneetje weer liggen en tekende het over op papier.
Op Pinterest vonden we een ander voorbeeldje van een Chinese blog.

Gisteren ging ik er dan toch maar eens mee aan de slag. Het resultaat is ok, maar nog niet helemaal zoals het hoort. Het zit nog een beetje scheef, dat kan zeker beter!
Ik weet nu ook dat je een drukknop terug uit de stof krijgt zonder al te veel beschadiging (hoe kan dat toch dat ge uwe knop er in de verkeerde richting opzet?!).


Creatief met verf en papier

Onlangs kocht ik in het Kruidvat 2 pakketjes met mooie, nee, zeer mooie blaadjes. Wat ik er mee ging aanvangen wist ik toen nog niet, maar wel dat het mooi zou worden.

Wij hebben hier in huis heel wat van die houten bakjes van Ikea waar schrijfgerief, tekengerief, paperassen... in zitten. In onze kelder stond er eentje op overschot waar dochterlief ooit eens op geschilderd had. Niet echt meer bruikbaar zo.
Maar met een nieuwe laag verf en mooie blaadjes moest daar toch iets moois van te maken zijn!
En, ik kon wel wat extra opbergruimte gebruiken rondom mijn naaitafel.


Door de gaatjes kan je zien dat de bakjes snel gevuld waren. Ik zou er zo nog wel wat kunnen gebruiken...

dinsdag 11 december 2012

Een cognacske

Vorige zondag hielden we nog eens een gezellig naaikransje bij mijn schoonmama: de dames palmen dan de livingtafel in terwijl de heren boven de kinderen (en zichzelf) entertainen met een geweldig spel.

Mijn mama vroeg me onlangs of ik voor haar een handtas kon maken, in cognackleur of iets dat er op lijkt en met vooraan een extra vakje met rits om haar gsm in te stoppen.
Dat moest wel lukken!

In Kapellen vond ik namaakleer dat wel naar de cognackleur toeging, iets donkerder. Daarbij kocht ik een gezellig bloemenstofje voor de voering. Ik heb lang over die bloemenstof getwijfeld (ze is toch niet te oubollig?) maar bij zo'n cognackleur mag het wat klassieker vind ik.

Hier het resultaat!



Het is een hele soepele stof waardoor ze mooi valt maar ik ben ook wel bang dat ze snel gaat doorscheuren... Dat zien we dan wel weer!


maandag 26 november 2012

Gewichtige verjaardag

Vandaag is mijn naaigekke schoonzus jarig! Zij maakt ook mooie tassen, originele zadelhoezen en zelfs prachtige Italiaanse hoofdsteunovertrekken voor de auto (niet voor haar eigen auto, welteverstaan!).

We werden gisteren getrakteerd op een gezellig feestje met lekker eten en overheerlijke chocolade snoepjes!

Op haar verlanglijstje stonden heel wat naaimaterialen. Ik kocht voor haar een rolmesje met bijpassend snijmatje.
Natuurlijk moest er ook een zelfgemaakt pakje bij zijn. Ik maakte patroongewichtjes. Ze zegt al heel lang dat haar dat wel praktisch lijkt, maar zelf maken, dat kwam er maar niet van.
Daar zijn schoonzussen dan voor, om dat voor mekaar te maken!

Ik koos verschillende, bij elkaar passende bloemenstofjes en maakte er een bijpassend zakje bij.



Net voor we naar het feestje moesten vertrekken, rolde er nog een kleedje vanonder mijn naai- en overlockmachine, maar daarover later meer. (onze huisfotograaf zit op de schoolbanken nu)

maandag 12 november 2012

40!

40 worden, het was niet iets waar ik tegenop zag. Nu het echt zover is, kijk ik er nog steeds niet tegenop. Integendeel zelfs: mijn hart gloeit over van warmte en ik betrap mezelf er op steeds met een glimlach rond te lopen.
Ik verklaar me nader!

Vrijdag kreeg ik van manlief een grote omslag met daarin een brochure.



 
 
Mijn man, dochter, zoon, mama, papa, schoonmama, broer, schoonbroers, schoonzussen, nichtjes en neefje deden me een weekendje Leuven cadeau! Samen met mijn grote schat mocht ik twee dagen gaan ontspannen in The Lodge in Heverlee.
Vlug de koffer inladen en wegwezen!
We kregen nog een laatste boodschap mee: we verwachten jullie niet voor 14u op je verjaardagsfeestje zondag.
 
Het werd een weekend met een beetje shoppen. Ik ging op ontdekkingstocht in Hexagoon en kwam buiten met een beperkte buit maar met het vaste voornemen om nog een keer terug te komen in het gezelschap van schoonzus en andere creatievelingen.
 
 
Het werd vooral een weekend van rust, van lekker eten, van genieten van mekaar en van de prachtige herfstkleuren.
 

 
Al snel was het zondagmiddag en tijd om huiswaarts te keren.
Vlug naar huis om kinderen bij te knuffelen, feesttenue aan te trekken en naar het geheime verjaardagsfeest te trekken. Spannend!
Bij het inrijden van de straat merkten we dat iemand snel de raam dichttrok en dat alle lichten brandden in de woonkamer. Zou het feest bij ons thuis zijn?
Bij de voordeur aangekomen hoorden we opgewonden gegiechel en gegibber en na aanbellen ging de deur maar op een kier open. Voorzichtig duwden we ze verder open en daar stond/zat onze hele familie in onze gang ! Met rondom hen lekker geurende kaarsen.
Na 3 keer naar adem te happen en mijn schat die sneller bij zijn positieven kwam, merkten we dat onze gang er niet meer uitzag zoals we hem vrijdag hadden achtergelaten! Al het behangpapier was verdwenen, muren mooi wit, nee sorry, muren mooi kiezel, electriciteitsdraden weggewerkt! Man, man, wat een verrassing! En nee, er stond geen cameraploeg bij, deze make-over is niet op tv te bewonderen!
 

 
Diep inademend, tranen wegpinkend, iedereen bedankend, kwam er nog een verrassing tevoorschijn! Ze hadden niet enkel onze gang onder handen genomen, ook onze keuken, die al jaren schreeuwde om afgewerkt te worden, was aan de beurt geweest!
Een boomstronk die manlief net na het kopen van ons huis (10 jaar geleden) in het park vond en al die tijd lag te wachten om gebruikt te worden bij de keukenverlichting, is nu het pronkstuk van ons huis!
 
 
Op de achtergrond zie je ook nog een witte hanglamp waar elke medeplichtige zijn/haar naam opzette!
Ook werd de bovenkant van onze keukenkasten afgewerkt.
 
Pfoe, en dat hadden ze allemaal in een weekendje geklaard! Ze noemen het zelf een stevige teambuilding. Enkele sterke, grappige verhalen zullen nog een hele tijd meegaan!
 
Wij zijn hen zeer dankbaar!
 
Zij kijken al uit naar hun eigen 40ste verjaardag!
 
Maar dit was nog niet alles!
Op tafel stond een grote doos. Zat er in wat ik dacht, of was de verpakking een schijnmanoeuvre?
Nee, er zat in wat ik hoopte maar niet durfde van dromen: een overlock!
 
 
En om het allemaal helemaal echt te maken, kreeg ik ook nog naamkaartjes en een groot sjabloon.



Nu zie je, 40 worden is helemaal niet zo erg!
 
Hierbij nog eens een grote dankjewel aan alle medeplichtigen!
 
 

woensdag 7 november 2012

Orde in de handtas

Een buurvrouw van mijn ouders wil graag orde in haar handtas en vroeg mij om hulp (inderdaad, zij heeft mijn handtas nog niet aan de binnenkant gezien).
Ze wou een kleine en grote dumpling, een klein pennenzakje en (als dat kon) een bijpassende omslag voor haar nieuwe agenda.

De dumplings zijn ons bekend, voor de pennenzak gebruikte ik ook het alom bekende patroon maar ik maakte hem wat korter en platter.

Voor de agenda deed ik inspiratie op in 'Zo geknipt'. Op de originele flap zat een band met drukknop, dus wou ik die er ook op verwerken.
Ik maakte eerst een proefstuk en dan pas dit exemplaar. Het spannendste moment was toen ik de band met drukknop van de originele flap tornde: deze kon er immers niet opblijven want zou voor een 'bobbel' zorgen, maar eens er af kon ik hem er ook niet meer terug opzetten, stel dat die flap van mij toch niet lukt! Maar het lukte dus wel!

Uit mijn stoffenvoorraad (en ik was net naar het Stoffenspektakel in Mechelen geweest) koos ze een toile cirée die ik al enkele keren gebruikte voor zakjes voor mezelf.

En dit setje zal voor orde zorgen:

Zo dadelijk ga ik alles bij haar thuis bezorgen, maar dat kan toch niet in een plastieken zakje!
Dus...

donderdag 25 oktober 2012

Eindelijk klaar!

Het was een werk van lange adem. Maar het was heel prettig om te doen. Tegen het einde kon ik zelf zowaar blindelings haken!

De plaid is klaar!

190 vierkantjes haken en die aan mekaar vast zetten. Bij het aan mekaar haken kreeg ik zowaar last van een haakvinger. Door de zwaarte van de plaid moest ik wat harder trekken waardoor er op mijn wijsvinger een putje van de haaknaald ontstond. Gelukkig was er Compeed!

En dan nu de foto's! (ben er niet zo tevreden van maar met dit herfstweer is er geen mooie lichtinval)


Laat die koude herfst- en winteravonden nu maar komen! Gezellig samen onder de plaid met een tasje thee, kaarsjes aan, meer moet dat niet zijn!

zondag 14 oktober 2012

De eerste keer leer

Het lapje imitatieleder ligt hier al een hele tijd te wachten om verknipt te worden.
Ik wou er zelf ook heel graag aan beginnen maar iets zorgde ervoor dat ik toch steeds naar de andere stofjes greep.
Lederangst, zou het bestaan? Ik las hier en daar op blogs dat met (imitatie)leder werken niet zo simpel is. Dat durft al wel eens tegenwerken.
Dus voor ik er aan begon, las ik nog eens aandachtig de tips van Inge Snuffel.

Er waren enkele voorwaarden waaraan mijn handtas moest voldoen: er moest een rits in want ik vind het niet prettig om mijn handtas de hele tijd te moeten vasthouden uit angst dat er iemand anders met de inhoud aan de haal gaat. En ze moest net groot genoeg zijn om enkel het noodzakelijke in te kunnen steken. (dat was misschien nog wel het moeilijkste deel van het plannen: wat is enkel noodzakelijk in een handtas? ;-))

Deze namiddag ga ik samen met mijn schoonzusje naaien en de bedoeling was dat ik gisteren een saaie zwarte broek ging maken zodat ik vandaag de prettige uitdaging met het leder kon aangaan.
Maar voor ik er erg in had, was ik na het bedenken en uittekenen, ook al leder aan het knippen en... aan het naaien. Met als gevolg dat de handtas klaar is en ik zo dadelijk een zwarte broek in mekaar mag zetten.
Achteraf bekeken toch niet zo slecht want die handtas was niet gelukt met getetter tussendoor. Een zwarte broek maken en kletsen kan ik wel tegelijkertijd (dat hoop ik toch).

En dan nu de foto's!



Het is trouwens een donkergroene handtas (moeilijk te zien op de foto's).
Het is een heel eenvoudig modelletje maar ik ben er toch tevreden over. Ik naaide er nog geen GSM-zakje of iets anders in omdat ik eerst wou zien of het maken van de tas wel lukte. Volgende keer waag ik me aan meer details!

En nu, hop, met de naaimachine op trot!

zaterdag 6 oktober 2012

Eeuwige twijfelaar

De vorige post stond nog maar net op het wereldwijde web en ik was al op weg om toch nog 2 stofjes te gaan kiezen voor amsterdamtassen.
Het 'wat als ze het niet mooi vindt' won het van 'het is goed zo'.

En zo maakte ik dus nog 2 tassen.

 
 
En zo had ik hier 3 tassen in onze living hangen.

Het is eens iets anders dan een schilderij of foto.

Welke zou ze kiezen?

Mijn mama en dochterlief vonden de eerste nog steeds de mooiste en hoopten dus in stilte ('t is te zeggen, de mama al wat stiller dan de dochter) dat de tante een van deze twee zou kiezen.

En ze koos... nummer 2, die met wit, zwart en groen.Het handvat hiervan is aan de buitenzijde zwart maar aan de binnenzijde wit.
Mijn mama kreeg dan de eerste tas (zie vorige post) en ik beloofde de dochter dat ik voor haar in dat stofje een andere tas zal maken. Dat zal wel een ander modelletje worden, want 2 dezelfde tassen voor verschillende mensen, dat kan niet he!

woensdag 26 september 2012

Elegante tas

Enkele posts geleden vertelde ik al over mijn tante die een 'werktas' wou: groot genoeg om brooddoos, appel en flesje water in te stoppen en toch elegant.
Ik koos weer voor de amsterdamtas. Ik maakte die al eens voor de juf van Pieter en vond die zeer prettig om te maken  met mooi resultaat.

De zoektocht naar stof was het moeilijkste deel: ik mocht zelf kiezen, maar man, man, dat gaf pas stress!
Bij het kiezen (in Ikea) liep ik wel 20 keer heen en weer: deze, of nee deze, of toch deze, oh maar daar is geen passende effen kleur van...
Eenmaal de stof gekocht, bleef ik maar twijfelen.

Nu de tas klaar is, hangt ze in mijn living om ze kritisch te beoordelen. Het ene moment denk ik: 'Ja, Els, het is goed zo!' En het volgende moment: 'Misschien moet ik nog een totaal ander stofje kopen en ze laten kiezen.'

Ik zal blij zijn als ik die tas zaterdag kan afgeven (en laat ons hopen dat ze in de smaak valt).

woensdag 19 september 2012

Luiertas

Zonet werkte ik de luiertas voor Marthe af.
Haar mama kocht zelf al stof en wist goed wat ze wou: een schoudertas met vooraan een vakje met rits en de tas moest diep genoeg zijn om er luiers plat in te kunnen leggen.
Je moet het je even voorstellen: je bent op een babyborrel en ziet daar 2 madammen in de weer met een luier en een latje dat in een agenda zit (pure toevalstreffer!). Van op een afstand moet dat er heel vreemd uitgezien hebben!
Ik ging terug voor het model van de muziekschooltas maar paste de front aan.



dinsdag 18 september 2012

Voor mijn lieve petekind

In mijn vorige bericht vertelde ik al dat mijn petekind vroeg om een muziekschooltas voor haar te maken.
Op het stoffenspektakel kocht ik groene toile cirée, eigenlijk bedoeld als geboortecadeau maar daar zal ik dus een nieuw stofje voor mogen zoeken.
Het moest een schoudertas zijn, makkelijk te dragen op de fiets.
Al enkele maanden lag deze tutorial te wachten om gemaakt te worden. En dit leek mij het geschikte moment!




Het was heel plezant om te maken en alhoewel de tutorial in het Engels is (en ik ben niet zo bekend met het Engelse vakjargon) was hij toch heel duidelijk!

Doordat de rits helemaal opengaat, kan je gemakkelijk spullen in de tas stoppen.
De afwerking is ook heel netjes: geen naden te zien (en zo heb ik het graag!).
Er gaan hier zeker nog zo'n zakjes volgen!

zondag 16 september 2012

Stil

Oei oei, wat is het hier stil! Toch zijn er ondertussen al een aantal creaties van onder mijn naaimachine vandaan gekomen.
Maar de start van het schooljaar eist zijn tol: 's avonds geen fut meer om achter de computer te kruipen na een werkdag, rijden voor de hobby's van de kinders (en die zijn dan nog niet eens allemaal opgestart), boeken kaften, huiswerk begeleiden... Allee, you know the drill!
Daar bovenop kwam dan nog zo'n gezellig ouderwetse verkoudheid. Feest! Fijn om op het nieuws te horen dat ik niet de enige ben die er mee rondloopt!

Ik kreeg dan ook al verschillende keren te horen: 'Dat zakje staat nog niet op je blog?', 'Die rok ga je er nu toch snel opzetten?' Niet dus...
Maar nu ben ik er klaar voor.

Ik maakte nog een zakje voor Oona. Een grote versie van het geboortecadeau om reservekledij in te stoppen.
En nu merk ik dat de foto's die ik nam, verdwenen zijn... Verdikkeme!
Soit, het was dus ongeveer hetzelfde maar deze keer liep de rits ook nog een stukje door aan de zijkanten zodat het zakje ver open kan. Dat leek me gemakkelijker om er netjes kleedjes in te stoppen.

Vorige week was het in Antwerpen Stoffenspektakel!
Samen met mijn schoonzus stonden we al voor 10u te wachten tot de deuren opengingen.
Dat is toch een echt festijn! En wat zijn er nog veel dames die zelf naaien! Ja, er waren ook enkele mannen te bekennen maar zij werden gedregradeerd tot zakkendragers en wanneer we er eentje zijn mening hoorden geven, liep dit steevast uit op: 'doe uw zin, ik ken er blijkbaar toch niets van'. Hilarisch! Wij gingen gezellig met ons tweetjes en tussen de telefoontjes door (schoonbroer die Schotse stof zocht en daar zelf voor op zoek ging en daarbij wat advies nodig had, zoonlief die ondertussen een jeugdwielerwedstrijdje voor onze deur won) vonden we weer geweldige stofkes.
Voor 60 euro kocht ik toile cirée voor een zakje voor een op komst zijnd babytje, katoentje voor knikkerzakje voor het broertje van die baby, tricot voor een kleed en voor een top, 2 stofkes voor broeken. Daar kan ne mens toch niet voor sukkelen!

's Namiddags was het babyborrel voor Oona. Als eerste kwam mijn liefste petekind me vragen of ik voor haar een muziekschooltas kan maken. Natuurlijk wil ik dat! Lievelingskleur: groen!
Toen kwam een van mijn nichten met een zak met stof langs: of ik daar een schoudertas van kan maken om mee te nemen naar de onthaalmoeder? Natuurlijk. Hoe groot wil je die? Hoeveel zakjes? Hoe combineren we de stoffen? Komt in orde!
Toen ging de bal helemaal aan  het rollen! Een tante vroeg me om een 'werktas' te maken. Iets elegant waar haar lunch in past. Doe ik!
Als laatste nog een neef en zijn vriendin: ze zijn al lang op zoek naar een mooie verzorgingstas (zij verwachten in oktober hun tweede zoontje) maar vinden die niet. Kan jij dat maken? Ja, dat kan, maar dan moeten jullie wel stof vinden die jullie mooi vinden. Ooh ja... Ben benieuwd of het hen lukt...
Die nacht droomde ik over stof en naaien en maakte ik de vreemdste creaties. Ik bekleedde zelfs de straat met stof. Naaien is misschien toch niet zo gezond?


dinsdag 28 augustus 2012

Tas met vakjes

De mama en papa van Oona vroegen me of ik nog 2 zakjes kon maken: eentje voor de babyfoon en een om reservekledij in te steken. Natuurlijk wou ik dat! In de stoffenwinkel hadden ze gelukkig nog de stof die ik voor het eerste zakje gebruikte.

Als eerste maakte ik het babyfoonzakje. Enige voorwaarde was dat de twee stekkers met draad elk een apart zakje kregen zodat die niet steeds in de war geraken.
Dus maakte ik een tas met drie compartimenten.
Er kwam weer heel wat puzzelwerk aan te pas en natuurlijk ook een prototype (nee, deze keer geen foto daarvan).
Maar uiteindelijk ben ik zeer tevreden!


Het spannendste was de stevigheid. Ik gebruikte daarvoor zware jeansstof. En zowaar, de zakjes bleven rechtop staan! Wat is het toch mooi als alles loopt zoals gehoopt! Er kwam zelfs een klein vreugdedansje aan te pas!

Nu begin ik aan het andere zakje. Dat zal een grote kopie worden van het eerste zakje. Geen al te grote uitdaging dus. Alhoewel ik al ondervonden heb dat het gevaarlijk is dat te denken: gegarandeerd loopt er dan iets mis!

woensdag 22 augustus 2012

Een uiltje knappen

of was het een knap uiltje?

Enkele dagen geleden ontdekte ik een prachtige blog:http://ingesnuffel.blogspot.be/. Wat een creatieve madam!
Pieter was direct verkocht door haar mooie uilen. Tussen het afwerken van de granny-squares door waagde ik me dan ook aan de gehaakte uiltjes. En ook Charlotte wou direct een uilenbestelling plaatsen.
Zijn ze niet geweldig?! Op haar blog beschrijft Inge het karakter van haar grote uilen. En inderdaad: 2 uilen op dezelfde manier gemaakt maar toch hebben ze een volledig verschillende uitdrukking in hun oogjes. Er gaan er hier nog veel volgen!

Pieter wou ook graag zo'n grote uil. Maar een knuffeldier, dat heb ik nog nooit gemaakt. Toch maar eerst met wat restjes proberen.
Het maken van de uil voelde een beetje als het leven geven aan het beestje. Bijzonder. En ook al is hij gemaakt van de restjes van mijn blauwe broek (ik merk nu dat ik de blauwe nooit op mijn blog zette, maar is dus hetzelfde model als deze rode) en groene rok, ik ben er heel blij mee, en wat nog belangrijker is: Pieter is in de wolken!
 
 
Hij wil nog graag een applicatie op de buik, maar kan maar niet beslissen welke figuur dat dan moet zijn...
 

Al de hele dag denk ik na wie ik eens een uiltje cadeau kan doen. Dan maak ik hem ook met mooiere stofjes!
Bedankt Inge, voor de inspiratie!