Pagina's

dinsdag 26 juni 2012

Nog meer cadeautjes!

Dochterlief zit al in het middelbaar maar vindt dat haar  klastitularissen (2 madammen) ook een cadeautje verdienen voor het harde werk van het voorbije schooljaar.
Voor hen geen schoudertas maar een klein zakje. Het moest een specialleke zijn, geen gewoon zakje. Na wat zoek- en overlegwerk kwamen we op de idee om pennenzakken te maken. Op zich wel goed maar misschien hebben zo'n leerkrachten al wel pennenzakken bij de vleet? Dus wou ik er graag een pennenzak van maken die toch ook voor iets anders kon dienen, zonder direct te denken: ah, een pennenzak!
De basis vond ik bij Oon. Het zag er vrij eenvoudig uit. Moedig ging ik aan de slag. Voor de buitenkant gebruikte ik de reeds gekende toile cirée en een katoentje aan de binnenkant.
Alles verliep vlot tot ik aan het maken van de hoeken kwam. Man, man, wat was dat! Na veel gedraai, gepruts en vergelijken met de foto's van de tutorial had ik door hoe het moest. Maar het vastnaaien was een andere zaak. Het lukte me niet! Na nog wat gepruts en gefoeter gaf ik het op en bekeek ik de 'minder propere' versie, die met de flapjes. Tja, niet optimaal maar het moest dan maar. Ik zou wel zien hoe het er uit zag.
Ik moet Oon gelijk geven: zo'n flapjes in een pennenzak, dat is het niet echt. Maar toen kwam ik op een geweldig idee: ik knipte de flapjes kort af en naaide er een strookje van de buitenstof rond. Zo dus:
Door te proberen de flapjes weg te werken, zaten er gaatjes in de buitenstof die zichtbaar waren. Oesje! Maar ook daar vond ik een oplossing voor: ik stikte de flapjes een centimeter verder. En zo loste ik 2 problemen ineens op: gaatjes weg en de vierkante pennenzak werd een langwerpig zakje!
En om die zakjes wat volume te geven, stopte ik er nog iets lekkers in.

Dank je wel, leerkrachten! Zo'n bende pubers een heel schooljaar begeleiden en het beste in hen bovenhalen: hoedje af!

maandag 18 juni 2012

Cadeautje voor de juf

De juf van zoonlief is een fantastische juf! Daarom verdient ze volgens hem een mooie schoudertas. 'Ga je dan mee stof kiezen?' 'Oh nee, dat is saai. Kies jij ze maar.'
Zo trok ik zaterdag dus naar het Stoffenpaleis, op zoek naar een stevige stof voor een tas. Verdikkeme, dat was moeilijk, stof voor iemand anders kiezen! Uiteindelijk koos ik een lichte stof om er een echte zomertas van te maken.
Tussen mijn uitgeprinte tutorials vond ik deze voor de Amsterdamtas van Eloleo. Ik vind dat in een goede schoudertas een rits moet zitten zodat je kostbaarheden goed weg steken.
Het was een hele duidelijke tutorial en ik vond het prettig om de zak te maken. Meestal loopt er bij de eerste versie wel iets mis, maar bij deze verliep alles vlot! Er gaan er zeker nog volgen!
Tussen het onder- en bovenstuk naaide ik een zwarte paspel om het wat te breken omdat ik het helemaal in dezelfde stof maakte.

zondag 17 juni 2012

Fototoestelzakje

Vorige week vroeg mijn mama of ik, als ik eens tijd had, een fototoestelzakje voor haar wou maken.
Met veel plezier maakte ik daar tijd voor natuurlijk.
Uit mijn voorraad stofjes koos ze er eentje en ik ging op zoek naar een patroon.
Vorige week waagde ik me aan een zelf ontworpen gsm-hoesje. Ik wou voor mijn nieuwe smartphone een hoesje maken maar stelde wel (belachelijk) hoge eisen: alle knopjes moesten bereikbaar zijn terwijl het toestel in het hoesje zat en ik moest dan ook nog het scherm kunnen gebruiken. Na een namiddagje meten, passen, nadenken en aan mekaar naaien, bleek het een compleet misbaksel. Ik gebruikte toile cirée voor de buitenzijde en een katoentje voor de binnenkant. Maar doordat het schermpje vrij moest blijven, zat het toestel niet vast genoeg in het hoesje. Het belandde dus snel in de vuilnisbak!
Dit wou ik me deze keer besparen. Bij By Miekk vond ik een patroon voor een telefoonhoesje dat perfect bruikbaar was voor een fototoestel.
Een eenvoudig maar zeer mooi en handig ontwerp!
Het eerste probeersel was ok, maar ik was niet helemaal tevreden over de uitvoering dus niet geschikt om weg te geven. De toile cirée schoof niet goed door onder het naaivoetje waardoor de steken rondom zeer klein uitvielen en de velcro op de flap zat niet goed vast waardoor ik het toch nog eens moest doorstikken door de buitenstof. Dochterlief was er echter zeer tevreden mee!
Ik maakte er dus een nieuwe voor mama en nog eentje voor mijn GSM. Om de toile cirée goed te laten schuiven, legde ik er een papiertje onder. Nu schoof het vanzelf!



Tussen de buitenstof en de voering naaide ik een dunne mousse om de toestellen ook tegen schokken te beschermen.

Oh ja, de granny square-stand = 85!

Volgend project: een schoudertas voor de lieve juf van zoonlief!

woensdag 13 juni 2012

Laptoptas

Kleine kinderen worden grote kinderen en dan willen die grote kinderen een eigen computer. Zo kocht grote dochter met haar spaarcenten een eigen laptop.
Al een tijdje geleden vroeg ze me om er een tas voor te maken.
Dit weekend ging ik aan de slag: de omtrek van de laptop meten, de dikte, uittekenen op de stof, nadenken over het in elkaar zetten...
Zoonlief vroeg na een tijdje: 'Is dat niet moeilijk zo zelf een zak maken?' Tja, een beetje wel, maar het is zoveel meer een uitdaging om dit zelf te kunnen realiseren dat ik er alleen maar pret aan beleefde.
De buitenkant van de zak is toile cirée, aan de binnenkant zit een katoenen stofje. Tussen de 2 stoffen plaatste ik een 'vulstof' (ik zou echt niet weten hoe dat officieel heet) om de laptop toch ook wat bescherming te bieden tegen stoten.
Om de naden aan de binnenkant te verstoppen, stikte ik er biaislint rond.
Vooraan maakte ik een extra zakje met velcrosluiting om kabels en muis in te stoppen.
Ik wou er zelf handvaten aan maken maar Charlotte had liever een schouderriem. Die had ik hier niet op voorraad en jammer genoeg zijn naaiwinkels niet open op zondag. Ze gebruikt de tas nu zo en we zien wel of een riem nog nodig is. Ikzelf ben er niet zo'n voorstander van want vrees dat die tas dan meer kans maakt om ergens tegenaan te botsen (en die laptop dus ook).

zondag 10 juni 2012

Groen, groener, groenst

Oei oei, wat was het hier stil de voorbije weken. Er werd nochtans wel genaaid ten huize Lady Stitch. Maar een rok en een broek laten zich van hun beste kant zien wanneer ze gedragen worden op de foto. En daar zat het probleem. Ze werden wel al vaak gedragen maar de gelegenheid bood zich nooit aan om er een foto van te laten maken. Dus toen ik vanmiddag helemaal in tenue stond en dochterlief in de buurt was, kwamen we samen op hetzelfde idee: foto maken!
En ziehier het resultaat:

Het modelletje (van de rok) komt uit het alom bekende en geweldige rokjesboek van Mme Zsazsa: de A-lijn met paspelband.
Het model (in de rok) moest poseren voor de foto, want volgens de dochter 'is dat anders maar een stomme foto'.
Het bloemetje op mijn trui haakte ik ook zelf:
En zo is de tenue helemaal compleet. Nu alleen nog wachten op mooier weer zodat die laarsjes ver de kast in kunnen en ik er pumps of sandalen onder kan dragen!