Pagina's

woensdag 26 september 2012

Elegante tas

Enkele posts geleden vertelde ik al over mijn tante die een 'werktas' wou: groot genoeg om brooddoos, appel en flesje water in te stoppen en toch elegant.
Ik koos weer voor de amsterdamtas. Ik maakte die al eens voor de juf van Pieter en vond die zeer prettig om te maken  met mooi resultaat.

De zoektocht naar stof was het moeilijkste deel: ik mocht zelf kiezen, maar man, man, dat gaf pas stress!
Bij het kiezen (in Ikea) liep ik wel 20 keer heen en weer: deze, of nee deze, of toch deze, oh maar daar is geen passende effen kleur van...
Eenmaal de stof gekocht, bleef ik maar twijfelen.

Nu de tas klaar is, hangt ze in mijn living om ze kritisch te beoordelen. Het ene moment denk ik: 'Ja, Els, het is goed zo!' En het volgende moment: 'Misschien moet ik nog een totaal ander stofje kopen en ze laten kiezen.'

Ik zal blij zijn als ik die tas zaterdag kan afgeven (en laat ons hopen dat ze in de smaak valt).

woensdag 19 september 2012

Luiertas

Zonet werkte ik de luiertas voor Marthe af.
Haar mama kocht zelf al stof en wist goed wat ze wou: een schoudertas met vooraan een vakje met rits en de tas moest diep genoeg zijn om er luiers plat in te kunnen leggen.
Je moet het je even voorstellen: je bent op een babyborrel en ziet daar 2 madammen in de weer met een luier en een latje dat in een agenda zit (pure toevalstreffer!). Van op een afstand moet dat er heel vreemd uitgezien hebben!
Ik ging terug voor het model van de muziekschooltas maar paste de front aan.



dinsdag 18 september 2012

Voor mijn lieve petekind

In mijn vorige bericht vertelde ik al dat mijn petekind vroeg om een muziekschooltas voor haar te maken.
Op het stoffenspektakel kocht ik groene toile cirée, eigenlijk bedoeld als geboortecadeau maar daar zal ik dus een nieuw stofje voor mogen zoeken.
Het moest een schoudertas zijn, makkelijk te dragen op de fiets.
Al enkele maanden lag deze tutorial te wachten om gemaakt te worden. En dit leek mij het geschikte moment!




Het was heel plezant om te maken en alhoewel de tutorial in het Engels is (en ik ben niet zo bekend met het Engelse vakjargon) was hij toch heel duidelijk!

Doordat de rits helemaal opengaat, kan je gemakkelijk spullen in de tas stoppen.
De afwerking is ook heel netjes: geen naden te zien (en zo heb ik het graag!).
Er gaan hier zeker nog zo'n zakjes volgen!

zondag 16 september 2012

Stil

Oei oei, wat is het hier stil! Toch zijn er ondertussen al een aantal creaties van onder mijn naaimachine vandaan gekomen.
Maar de start van het schooljaar eist zijn tol: 's avonds geen fut meer om achter de computer te kruipen na een werkdag, rijden voor de hobby's van de kinders (en die zijn dan nog niet eens allemaal opgestart), boeken kaften, huiswerk begeleiden... Allee, you know the drill!
Daar bovenop kwam dan nog zo'n gezellig ouderwetse verkoudheid. Feest! Fijn om op het nieuws te horen dat ik niet de enige ben die er mee rondloopt!

Ik kreeg dan ook al verschillende keren te horen: 'Dat zakje staat nog niet op je blog?', 'Die rok ga je er nu toch snel opzetten?' Niet dus...
Maar nu ben ik er klaar voor.

Ik maakte nog een zakje voor Oona. Een grote versie van het geboortecadeau om reservekledij in te stoppen.
En nu merk ik dat de foto's die ik nam, verdwenen zijn... Verdikkeme!
Soit, het was dus ongeveer hetzelfde maar deze keer liep de rits ook nog een stukje door aan de zijkanten zodat het zakje ver open kan. Dat leek me gemakkelijker om er netjes kleedjes in te stoppen.

Vorige week was het in Antwerpen Stoffenspektakel!
Samen met mijn schoonzus stonden we al voor 10u te wachten tot de deuren opengingen.
Dat is toch een echt festijn! En wat zijn er nog veel dames die zelf naaien! Ja, er waren ook enkele mannen te bekennen maar zij werden gedregradeerd tot zakkendragers en wanneer we er eentje zijn mening hoorden geven, liep dit steevast uit op: 'doe uw zin, ik ken er blijkbaar toch niets van'. Hilarisch! Wij gingen gezellig met ons tweetjes en tussen de telefoontjes door (schoonbroer die Schotse stof zocht en daar zelf voor op zoek ging en daarbij wat advies nodig had, zoonlief die ondertussen een jeugdwielerwedstrijdje voor onze deur won) vonden we weer geweldige stofkes.
Voor 60 euro kocht ik toile cirée voor een zakje voor een op komst zijnd babytje, katoentje voor knikkerzakje voor het broertje van die baby, tricot voor een kleed en voor een top, 2 stofkes voor broeken. Daar kan ne mens toch niet voor sukkelen!

's Namiddags was het babyborrel voor Oona. Als eerste kwam mijn liefste petekind me vragen of ik voor haar een muziekschooltas kan maken. Natuurlijk wil ik dat! Lievelingskleur: groen!
Toen kwam een van mijn nichten met een zak met stof langs: of ik daar een schoudertas van kan maken om mee te nemen naar de onthaalmoeder? Natuurlijk. Hoe groot wil je die? Hoeveel zakjes? Hoe combineren we de stoffen? Komt in orde!
Toen ging de bal helemaal aan  het rollen! Een tante vroeg me om een 'werktas' te maken. Iets elegant waar haar lunch in past. Doe ik!
Als laatste nog een neef en zijn vriendin: ze zijn al lang op zoek naar een mooie verzorgingstas (zij verwachten in oktober hun tweede zoontje) maar vinden die niet. Kan jij dat maken? Ja, dat kan, maar dan moeten jullie wel stof vinden die jullie mooi vinden. Ooh ja... Ben benieuwd of het hen lukt...
Die nacht droomde ik over stof en naaien en maakte ik de vreemdste creaties. Ik bekleedde zelfs de straat met stof. Naaien is misschien toch niet zo gezond?