Het lapje imitatieleder ligt hier al een hele tijd te wachten om verknipt te worden.
Ik wou er zelf ook heel graag aan beginnen maar iets zorgde ervoor dat ik toch steeds naar de andere stofjes greep.
Lederangst, zou het bestaan? Ik las hier en daar op blogs dat met (imitatie)leder werken niet zo simpel is. Dat durft al wel eens tegenwerken.
Dus voor ik er aan begon, las ik nog eens aandachtig de tips van
Inge Snuffel.
Er waren enkele voorwaarden waaraan mijn handtas moest voldoen: er moest een rits in want ik vind het niet prettig om mijn handtas de hele tijd te moeten vasthouden uit angst dat er iemand anders met de inhoud aan de haal gaat. En ze moest net groot genoeg zijn om enkel het noodzakelijke in te kunnen steken. (dat was misschien nog wel het moeilijkste deel van het plannen: wat is
enkel noodzakelijk in een handtas? ;-))
Deze namiddag ga ik samen met mijn schoonzusje naaien en de bedoeling was dat ik gisteren een saaie zwarte broek ging maken zodat ik vandaag de prettige uitdaging met het leder kon aangaan.
Maar voor ik er erg in had, was ik na het bedenken en uittekenen, ook al leder aan het knippen en... aan het naaien. Met als gevolg dat de handtas klaar is en ik zo dadelijk een zwarte broek in mekaar mag zetten.
Achteraf bekeken toch niet zo slecht want die handtas was niet gelukt met getetter tussendoor. Een zwarte broek maken en kletsen kan ik wel tegelijkertijd (dat hoop ik toch).
En dan nu de foto's!
Het is trouwens een donkergroene handtas (moeilijk te zien op de foto's).
Het is een heel eenvoudig modelletje maar ik ben er toch tevreden over. Ik naaide er nog geen GSM-zakje of iets anders in omdat ik eerst wou zien of het maken van de tas wel lukte. Volgende keer waag ik me aan meer details!
En nu, hop, met de naaimachine op trot!
