Welkom Oona!

Een weekje later dan verwacht, kregen we dan eindelijk het nieuws dat Oona was geboren: het 13de achterkleinkind van mijn grootvader!
Al een hele tijd dacht ik na over wat ik kado wou geven. We wisten al dat het een meisje was, dus het kiezen van de kleuren en de stof kon gericht gebeuren.
Nadat ik al zoveel mooie flockresultaten zag bij anderen, wou ik dat ook eens proberen! Bij Van Katoen kocht ik alvast roze flockfolie en vorige week kocht ik bij De Banier nog lichtgroene. In de Hema kocht ik 2 bodytjes: op eentje zou ik de naam flocken, op de andere experimenteerde ik met bloemetjes.

Ik was in de wolken! Zo schattig!

Twee weken geleden maakte ik al een tasje om de bodytjes in te stoppen. De stof kocht ik op de stoffenverkoop in Kapellen. De paspels maakte ik zelf met biaislint en anoraktouw. Daar maakte ik een 'foutje': het biaislint was breder dan een gewone paspel waardoor de paspel niet strak tussen de stoffen zit. Het kan wel, maar als je de echte paspels gewoon bent, zie je het wel.
Het ontwerpje maakte ik zelf (nadat ik vanop een afstand een schoudertas van een collega bestudeerde), en ik moet zeggen, ik ben er heel tevreden over! Zal ik zeker nog gebruiken!

Ze zijn aangekomen!

Vorige donderdag bestelde ik op deze website mijn eigen labels. Ik was er al verschillende keren gepasseerd maar kon nooit beslissen welk formaat ik zou nemen, wat er op te zetten, om dan nog maar te zwijgen over de keuze van het lettertype. Maar nu er een aantal projecten staan aan te komen voor anderen, leek het me de hoogste tijd om wat knopen door te hakken.
En ziehier het resultaat!

Ik liet ze dubbelzijdig afdrukken, weet niet goed waarom, maar was voor dezelfde prijs.
Goede service trouwens: op 2 werkdagen lagen ze in mijn brievenbus!
Vanaf nu zullen mijn werkjes dus niet meer anoniem zijn! (als ik ze er niet vergeet in te naaien...)

Knip

Dit weekend waagde ik me aan iets nieuw: de knip! Op haar blog vond ik een tutorial en dat leek me een fijne variant op al die ritsenzakjes. Gisteren kocht ik in de Veritas een knipper (en nog wat andere fournituren voor volgende projecten) en ging aan de slag!
Het was een heel duidelijke tutorial en bij de knipper zat een sjabloon voor de bovenzijde. Ik kocht een eerder zwaar katoenen stof in Kapellen en verstevigde die met Vlieseline. Bij de eerste versie (ja, er was een eerste versie nodig) verstevigde ik zowel de buitenstof als de voering. Hierdoor werd het heel stug, vooral te stug als je dat moet keren door een opening van 4cm. Maar het lukte me! Het zag er allemaal heel goed uit tot ik het op de knip wou kleven. Oesje, dat paste niet! Ook niet na wat trekken aan de stof. Ok, nauwkeurigheid vraagt geduld en dat is niet mijn sterkste kant, maar bij dit is dat dus echt nodig!
Dus begon ik vandaag opnieuw: heel nauwgezet tekende ik het patroon over op de stof zodat ik echte lijnen had waar ik op moest naaien. Ik verstevigde maar 1 stof zodat het allemaal wat soepeler was. Met mijn voet amper op de pedaal en heel geduldig en nauwgezet stikte ik mijn knip. Heel spannend: paste het nu wel?... Ja hoor! Deze keer was het wel zoals het hoorde! Met textiellijm kleefde ik de stof aan de knip. En ook hier speelde mijn gebrek aan geduld me parten: ik wist dat de lijm nog niet goed droog was en toch wou ik al eens zien hoe het er open uitzag. Een kant kwam terug los en kon ik dus opnieuw kleven! Dochterlief redde me door me mee op stap te nemen zodat ik de knip wel moest laten drogen.
En ja hoor, het ziet er goed uit!

Wat eerst?

Na de zakken was het moeilijk kiezen: wat eerst maken?

Op een werkdag is er niet zoveel tijd om een broek in mekaar te knutselen dus maakte ik vorige week 2 dumplings waarvoor ik bij haar het patroon en de tutorial vond. Aan de buitenzijde gebruikte ik toile-cirée en aan de binnenzijde een fijn katoentje.

Na de dumplings lag het grotere werk te wachten. Bij Van Katoen kocht ik aan het kraampje van In den beer een schoon stofje om een rok voor mij van te maken. Althans, dat was het plan. Vol goede moed begon ik aan een eenvoudig A-lijn rokje van Mme Zsazsa dat ik naar onderen toe wel wat versmalde omdat ik het rokje anders niet uit de stof kreeg. Ik zette er een blinde rits in, alles verliep vlot. Tot ik aan de zoom moest beginnen. Ik ondervond al dat dat stofke een eigen willetje had, dus probeerde eerst op proeflapjes alle opties uit: tweelingnaald, rolzoom, zigzag. Ik besloot het simpel te houden: de tweelingnaald. Maar die stof zag dat echt niet zitten. Om de haverklap schoot ze in mijn machine met als gevolg: gaten! Na veel gesakker en gevloek belandde het rokje opgepropt in de naaikast om misschien later nog eens bovengehaald te worden. Schoonzus Katrien kwam met het voorstel om er een biaislint rond te naaien: mooi afgewerkt en gaten verstopt. Ok, rokje terug bovengehaald en biaislint erop. Ik had er alle vertrouwen in. Tot ik het rokje aanpas: doordat de stof licht rekbaar is en het biaislint niet, golft mijn rok nu onderaan. Grrrr! Hij ligt dus terug ergens in de kast... 

Zondag organiseerden we een naaikransje bij onze lieve schoonmama. Schoonzus Katrien ging voor een oranje rokje voor haar jongste en ikzelf waagde me aan een rode broek. Het patroon vond ik in de Knipmode van januari 2011 nr. 3.

Het was heel gezellig maar onze concentratie was soms ver zoek: aan de tailleband moest ik 2 keer opnieuw beginnen: bij het openstrijken van de naden zette ik het strijkijzer te warm waardoor mijn stof wegsmolt en nadien stikte ik de onderkant al dicht, met knipjes en al i.p.v. de bovenkant.

De pijpen vielen wat breed uit dus die heb ik wat versmald maar voor de rest is dit een zeer goed patroon.

Bij de volgende broek (ik heb nog blauwe en zwarte stof) maak ik de taille wel iets breder want de rode broek zal een niet-te-hard-ademen-broek zijn.

Ik moet enkel de zoom nog afwerken en dan op zoek gaan naar een bijpassend t-shirt, bloesje of truitje!

De Londenstof die ik gebruikte voor Pieter zijn tas had veel succes! Het restje stof was echter niet groot genoeg om alle fans een plezier te doen. Ik hoop dat ik morgen 2 madammen veel plezier doe met deze toilettas. Een eigen ontwerp op basis van een gekochte toilettas. Hij is vrij groot uitgevallen maar zo'n tas kan nooit groot genoeg zijn: hoe vaak is het niet proppen om alle toiletspullen erin te krijgen om dan te besluiten dat je ze toch beter over 2 tassen spreidt?

Tussendoor haken we nog dapper verder aan de granny-squares. De teller staat op 46, nog 174 te gaan!