Pagina's

woensdag 27 februari 2013

Blauw waar ik niet van hou

Op het stoffenspektakel in Mechelen kocht ik blauw imitatieleder.
Waarschijnlijk met de idee er een handtas van te maken maar ik begrijp niet goed waarom ik blauw koos.
Ik heb wel een blauwe trui, een blauwe blouse, een blauwe broek, maar toch denk ik steeds weer: 'blauw, dat is niet mijn ding'.
En nu had ik dus een halve meter blauw imitatieleder in mijn kast liggen. Dat moest ik dan toch maar eens gebruiken, misschien dat ik er wel anders over dacht als de handtas gemaakt was.
Ik gebruikte als basis het patroon van de tas met verzonken rits uit 'Zo geknipt!' maar paste de maten helemaal aan en ik maakte er een lange schouderband aan.
Als folieke naaide ik er een bloem tussen, om het blauw wat te breken en het geheel wat speelser te maken.



Tja, het is een schoneke, maar niet voor mij denk ik.
Als iemand wel van blauw houdt en nog een handtas van doen heeft, laat het maar weten!

dinsdag 19 februari 2013

Hiep hiep hoera!

Gisteren werd dochterlief 14! Jawadde! 14!
Ze vroeg al een hele tijd een nieuwe schoudertas waar een map en laptop in passen.

Toen ik vorig jaar terug de naaikriebels te pakken kreeg, kocht ik op het stoffenspektakel toile cirée van dat alom bekende kraam en ook een patroon voor een schoudertas. Ik maakte toen voor haar een schoudertas maar als ik die nu bekijk... wat een beginnersgeknoei! Hoog tijd voor een nieuwe!

Ze koos in Ikea zelf rood/wit en blauw/wit gestreepte stof.
Als patroon gebruikte ik die van de messengerbag, waar ik hier ook al een van maakte.
Ik speelde wat met de kleuren en de streeprichting.


Ik verstevigde de tas met stevige jeans ertussen en ook zo'n watteerspul om die laptop wat te beschermen tegen mogelijke stoten...

Vorige week was nog een vriendinnetje van de dochter jarig die graag een Amsterdamtas wil. Dus ...

Voor Mara de amsterdamtas van Eloleo. Lekker fleurig voor een zonnige meid!

donderdag 14 februari 2013

Daar is de lente...

Nee, nee, hierbuiten is het ook grijs, koud, nat (zonet vielen er heuse ijskristallen uit de lucht!). En nee, ik zeur niet over de koude. Ik vind het wel iets hebben, een echte stevige winter!
Maar ik voel wel dat ik snak naar zon en licht.
We kunnen echter niets doen aan het weer, maar wel aan de sfeer in ons huis.
Dus ging ik vandaag met de naaimachine aan de slag om wat lente in huis te halen.
Bij lente denk ik aan: blaadjes die beginnen te groeien aan de bomen, bloemen in de knop, vogels die vrolijk hun lied zingen. Bij Ikea vond ik dan ook een zeer toepasselijke stofje. Ik had het al vaker in de hand gehad maar telkens weer terug gelegd. Eenmaal thuis had ik er steeds weer spijt van dat ik het had achtergelaten.
Maar nu niet langer getreurd: ziehier onze nieuwe kussens en stoelzitjes!



Ik word er instant vrolijk van!

En... ik heb nog een hele lap over. Wat zou ik daar nog mee aanvangen?

dinsdag 12 februari 2013

De grootste

Ik maakte de grootste tas die ik ooit al gemaakt heb! En dit opent weer heel wat perspectieven...
De ouders van Warre en Seppe vroegen me of ik een verzorgingstas kon maken in de stof van mijn geboortecadeau. Natuurlijk kon ik dat!
Omdat het een fijn katoenen stofje is, stelde ik voor om de stof te plastificeren, want zo'n verzorgingstas neem je mee door weer en wind, toch.
Dus bestelde ik bij Van Marieke strijkplastiek. Het was de eerste keer dat ik dat deed en was dus best spannend. Maar dat werkt dus!
Ik nam foto's van de verzorgingstas die ze nu gebruiken en maakte een soortgelijke tas.

Je ziet het, een serieus uit de kluiten gewassen tas waar heel wat reservekledij, papflesjes, luiers, vochtige doekjes... in kunnen.
Een afneembare schouderriem en de onderzijde is breder dan de bovenzijde.

Onderaan zette ik er voetjes in, zodat de tas niet steeds helemaal op de grond staat. in de tas legde ik een met stof bekleedde bodem om wat stevigheid te bieden.

daarbij maakte ik een op maat bestelde kleiner zakje om spullen in op te bergen.



Het was weer eens iets anders dan kleedjes maken...

maandag 4 februari 2013

Danskleedjes

Vandaag ben ik voor het eerst in m'n leven naar een danswedstrijd geweest. Nee, geen ballroomdansjes in zwierige jurken, maar hippe streetdance en prachtige modern dance choreografieën.
Hoe kwam ik daar terecht?
Een van die moderne dansgroepen had mijn hulp ingeroepen voor hun outfits. Want bij zo'n optreden hoort natuurlijk ook een gepast danstenueke.
De lerares is een nicht van me en vroeg me zo rond kersttijd of ik het zag zitten om 13 danskleedjes te maken. Toen leek 3 februari nog zeer ver weg (dat was pas volgend jaar!). Nu weet ik dus dat 3 februari heel, maar dan ook heel dicht bij 25 december ligt!
In een oude Knipmode vonden we een patroon van een topje dat we wilden gebruiken als basis voor het kleedje. Samen gingen we op zoek naar een gepaste stof: lichte tricot die goed zwiert.
Enkele keren over en weer tijdens danslessen om de maten op te nemen, en naaien maar! Begin februari moesten er 9 exemplaren klaar zijn, maar ik streefde ernaar ze allemaal in één keer te maken.

Het was echter de eerste keer dat ik met zo'n lichte tricot werkte en gelukkig heb ik een geweldige overlock om de naden te doen. Toch viel het niet mee: het bovenstuk is aanpassend (eigenlijk een strook over de borst) met daaraan in frons een rok vastgemaakt. Daar liep het dus mis: hoe moest ik die aan mekaar vastmaken zonder het risico te lopen dat het stiksel brak? Ik probeerde het eerst met mijn tweelingnaald maar bij een pasmoment merkte ik dat dit loste.
Aaargh! Dit was 5 dagen voor ze klaar moesten zijn!
Gelukkig was daar het internet vol met blogs met geweldige naaitips! Na wat zoekwerk las ik over een zigzagsteek met verschillende steken per zigzag. In de handleiding van mijn naaimachine stond zo'n steek vermeld als steek om elastiek vast te naaien. Ok, zo moest het dan lukken!
Jammer genoeg had ik alle rokken al vastgemaakt met die tweelingnaald en moesten die dus allemaal losgetornd worden. Plezant werkje als je niet echt veel tijd op overschot hebt! Dankjewel mama voor de hulp hierbij!
Maar die zigzagsteek was geweldig en de elastiek deed zijn werk!
Woensdagavond hadden ze van 20.00u tot 21.30u hun laatste les, dan moest ik ze afleveren. Woensdagnamiddag werd er dan ook volle gas genaaid (de stoom kwam bijna vanuit mijn naaimachine gestoomd). Manlief mocht de onderranden aftekenen (weer een half uur bespaard!).
Om 20.15u rolde het laatste rokje (van de 9 die klaar moesten zijn) vanonder de naaimachine vandaan!
Hoezo, ik ben iemand die deadlines nodig heeft?!

Maar, ik was dus apetrots toen ik die danseressen daar zag staan. Ziehier hun dans!



En totaal onverwacht eindigden ze op de ... 1ste plaats!!!
En ik heb me laten vertellen dat op het juryverslag als eerste positieve opmerking de kleedjes vermeld werden!

Binnenkort werk ik die 4 anderen nog af (ze moeten half maart klaar zijn). En nee, ik ga niet wachten tot het laatste moment...