Pagina's

maandag 25 maart 2013

Twee tassen op 1 dag

Na mijn post gisteren besloot ik rustig na te denken hoe ik die handtas dan wou. Naaimachine aan de kant, breiwerk ter hand (ja, ik ben nog bezig aan een sjaal voor manlief) en koers op de tv.
Maar denken over de handtas, breien en koers volgen, dat was toch 1 taak te veel. Ik zag nog net Tom Boonen vallen, maar of Gilbert aan kop reed, dat kon ik niet vertellen.
Hoe mijn handtas er uit moest zien, wist ik wel.

Brei opzij (het blijft nog lang genoeg koud om die sjaal te kunnen dragen), stof bovengehaald en meten maar.
Het is een zeer zware skai, makkelijk te stikken met twee lagen op elkaar, maar een schouderband in vier gevouwen, dat is andere koek. Daarom dubbelde ik de schouderband met het katoenen stofje van de voering. Dat die stof wat komt piepen, vond ik niet zo erg.
Ook de opening om de gesp door te steken werkte ik af met dat katoentje.

 
Die schouderband had ik er beter andersom aan gezet zodat de voering langs de achterzijde zichtbaar is.
 
Een (gerecycleerde) magneetknop i.p.v. velcro
 
 
2 binnenzakjes die bij een volgende versie gerust wat lager mogen zitten.
 
 
Door de zware skai was het niet simpel om die dubbelgevouwen schouderband vast te zetten. Daar moet ik nog eens iets op vinden!
 
Ik ben trots op deze handtas maar zie nog heel wat verbetering mogelijk bij de volgende (en ja, die zal er zeker komen).
 
 
 

zondag 24 maart 2013

Handtassen in de winkel

Wanneer ik een mooie handtas, of ander soort zakje in de winkel zie, kijk ik niet hoeveel die kost, maar hoe die is gemaakt. Soms kan je ze van heel nabij bestuderen, maar in winkels waar de verkoopsters dicht op je vel zitten, durf ik dat toch niet.

Een hele tijd geleden zag ik zo een mooie handtas in Torfs.
Je kan de bovernzijde omslaan en zo dat bandje door de opening steken en je handtas helemaal dicht maken (snapt ge het?).
Ik heb mijn hoofd er al serieus over gebroken hoe je zo'n opening schoon afwerkt maar kwam er toch niet op!

Van de week vond ik het patroon bij Michelle patterns. Oh, wat was ik blij!

Vooraleer dit in leder (lees: skai) te maken, maakte ik een proefversie in toile cirée. Zo'n zakje kan je altijd wel gebruiken, toch.



Ik deed de bodem wel op een andere manier dan beschreven in de werkbeschrijving.

Nu kan ik aan het meten slaan om een kleine handtas te maken die toch groot genoeg is voor alle noodzakelijke spullen. Oh nee, eerst beslissen: wat is noodzakelijk en wat kan ik thuis laten...

vrijdag 22 maart 2013

Het mooiste compliment

Wat is het mooiste compliment dat je kan krijgen wanneer je iets zelf gemaakt hebt?
'Jij hebt een mooie handtas' is al fijn.
'Wat, heb jij die zelf gemaakt?!' is heel plezant.
'Euhm, zou je er voor mij ook zo één willen maken?' is de topper!
Het overkwam me de laatste weken een paar keer.

Mijn rode skai tas met verzonken rits kan rekenen op veel bewonderende blikken.
Zo komt het dat ik een hele periode allerlei varianten op deze tas maakte.
Ziehier de resultaten!






 

 
Voor mijn tante Ria maakte ik een licht beige tas, iets minder hoog dan de originele versie en met een flap.
 

 
Voor collega Karin maakte ik een originele versie van de grote tas. 't Is te zeggen, ik maakte er zo 2! Deze skai is niet zo zwaar en bij de eerste versie naaide ik stevige jeans tussen de buitenstof en de voering. Maar na het afstikken van de bovenrand trok de stof en er zat een foutje in dat stiksel. Zo kan ik dat niet afgeven, toch?! Dus,begon ik helemaal op nieuw (tot grote blijheid van de dochter die alweer een tas rijker is). Nu zonder jeans er tussen en zo valt ze wel mooi!
 


 
Voor collega Kristel maakte ik er twee! Een gewone grote tas en een kleine tas volgens haar gekozen maten met een lange, aanpasbare schouderband.

 
 
Ze gaven allemaal suggesties voor de kleur van de stof: persoonlijke kleurkaarten werden bovengehaald, verschillende soorten lichtblauw werden met elkaar vergeleken, fotokaders werden gebruikt als voorbeeld. Heel spannend om dan in de stoffenwinkel op zoek te gaan naar de juiste kleur (ik wist niet dat ik zo'n twijfelaar ben). Maar ze waren allen zeer tevreden en sommigen onder hen gaan nu op zoek naar de bijpassende schoenen... 
 
Mijn excuses voor de niet zo goede kwaliteit van de foto's. Dat kom er van als de tas pas 's avonds laat klaar is en je ze persé de volgende dag wil bezorgen en dus snel snel 's morgens voor vertrek nog een foto moet maken.
 
Het was plezant om met het basispatroon te kunnen spelen en zo verschillende tassen te maken, maar nu is het hoog tijd voor wat anders: een tricot-kleed met de overlockmachine!


woensdag 20 maart 2013

Fientje

Aan de overkant van onze straat is de bibliotheek. Handig, zo kunnen we snel tussendoor naar de bieb!
En welk boek lag daar tussen de nieuwe boeken? 'De poppen van tante Hilde'!
Dat kon ik toch niet laten liggen?!

Manlief zei: 'Daar zijn onze kinderen toch al te oud voor?'
Ja, dat is waar, maar ze zijn zo schattig! Dat moest ik ook eens proberen!

Tussen het maken van een reeks handtassen op bestelling (waarover meer als de reeks is afgewerkt!), was het maken van zo'n popje een welgekome afwisseling.

De grootste uitdaging was nog gepaste roze stof vinden. Op een heel Stoffenspektakel vond ik helemaal op het einde gelukkig een rol katoen die wel kon dienen!
Het lijfje maken viel best mee, alhoewel er hier en daar nog wat schoonheidfoutjes verstopt zitten.
Het gezichtje creëren was best spannend, en niet zo makkelijk. Hier kan nog heel wat verbetering komen!

Maar dan stel ik nu vol trots aan u voor: Fientje!


Ze is wat dromerig, laat de grote mensenwereld aan zich voorbij gaan en kijkt vol bewondering naar de kleine dingen des levens: bloemen in de knop, een mier die op een grassprietje omhoog wandelt, de regendruppels die tegen de raam kletsen...

Ze kreeg een plaatsje op onze kast en ik weet nog niet zo goed of ze mag verhuizen... Misschien blijft ze wel gewoon dicht bij ons!